ماده حادث است و چگونه تعادل در هستی قبل و بعد از خلقت ماده برقرار مانده است؟
طرح
خُلِقَ من شیئ: قول نخست این است که ابتدای خلقت از مادهای دیگر بوده است. در این صورت شیئ اولیه خود از کجا آمده و خالقش کیست؟ منجر به تسلسل شده و محال فلسفی است.
خُلِقَ من لا شیئ: قول ثانی این است اشیاء از عدم ساخته شده است. تبدیل عدم به هر چیزی محال فلسفی است. تعادل قبل و بعد از خلقت برقرار نیست: x!=0
آیه ۸۸ سوره قصص کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ اِلَّا وَجْهَهٗؕ. آیه اشاره دارد که هر شیئ عدم خواهد شد. حال که گفتیم تبدیل عدم به شیئ و بالعکس محال فلسفی است. تعادل قبل و بعد از هلاکت برقرار نیست: x!=0 مگر اینکه مولفه دیگری در کار باشد.
کلام حضرت
حضرت علیهما السلام در خطبه فدکیه فرمود: اِبْتَدَعَ الاَشْیاءَ لا مِنْ شَىْءٍ کانَ قَبْلَها. بر این اساس قول اول با قطعیت منتفی است، اما قول دوم هم تصدیق نشد. پس گوینده کلام کاملا واقف بر موضوع سخن گفته است و خطایی در کلامش نیست.
پاسخ
خُلِقَ شیئٌ و ضدُّه متزامناً: برای حفظ تعادل در خلقت همزمان با خلق ماده ضد آن نیز خلق شده است. ضد ماده در تعابیر فلسفی هنوز جای نگرفته ولی یک تعبیر فیزیکی اثبات شده است. x=x
از دیدگاه فیزیک وقتی شیئ و ضد شیئ به هم برسند پدیده ویران سازی (هلاکت) رخ میدهد و انرژی بسیار زیادی معمولاً به شکل فوتون (نور) آزاد میشود. کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ اِلَّا وَجْهَهٗؕ
باقی مانده پس از تماس شیئ و ضد شیئ عدم است. x+(-x)=0
ضد شیئ نسبت به ما ضد است ولی از دیدگاه خالق اصالت بر یکی نیست که دیگری را ضد بنامد. آیه ۴۹ سوره ذاریات: وَمِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ. زوج میتواند شامل شیئ و ضد شیئ x=x باشد.
این پاسخ محل تلاقی دین، فلسفه و فیزیک است، هر کدام مستقل از دیگری.
یافتههای فیزیک
در لحظههای بسیار اولیهٔ انفجار بزرگ (Big Bang)، (چند میکروثانیه بعد از آغاز) انرژی به زوجهای ذره–پادذره (ماده-پاد ماده) (شیئ-ضد شیئ) تبدیل شد.
مادهٔ اولیه و پاد ماده از دل انرژی اولیهٔ جهان ساخته شد، نه از “جایی بیرون”.
ماده و پادماده دو شکل از یک چیز هستند که جرم یکسان اما بارِ الکتریکی و برخی ویژگیهای کوانتومی مخالف دارند.
مولوی!، گفتههایمان را بسرای
صلح اضداد است عمر این جهان
جنگ اضداد است عمر جاودان
رفع مسئولیت
ممکن است این مطلب صرفا یک فرایابی باشد و ارزش علمی ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید